خراسان غربی

تارنمایی پیرامون مهمترین مسائل خراسان غربی به مرکزیت کهن شهر سبزوار

خراسان غربی

تارنمایی پیرامون مهمترین مسائل خراسان غربی به مرکزیت کهن شهر سبزوار

خراسان غربی
دنبال کنندگان ۲ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
آخرین نظرات

۵ مطلب در مرداد ۱۳۹۹ ثبت شده است

۳۱
مرداد

چندین سال قبل عدم وجود واحدها و فعالیت های صنعتی عمده در سبزوار یکی از ضعف های مهمی بود که مردم این شهر خصوصا جوانان جویای کار احساس می کردند. حتی شاید تا 15 سال قبل این جمله ورد زبان بسیاری از همشهریان سبزواری شده بود که اگر در مسیر جاده ای بین شاهرود تا نیشابور دو شهر مهم صنعتی در استان های سمنان و خراسان رضوی حرکت کنی و از کنار سبزوار بگذری، در مقایسه با انبوه صنایع مستقر شده در اطراف شاهرود و نیشابور، حتی یک دودکش فعال یا چراغی روشن که از وجود کارخانه ای صنعتی در اطراف سبزوار به عنوان بزرگترین شهر نیمه غربی استان خراسان رضوی خبر بدهد، مشاهده نمی شود و اگر دودی هم به چشم بخورد، نهایتاً از وجود چند کوره آجرپزی است. البته این جمله اغراق آمیز بود، زیرا همان زمان صنایع مهمی نظیر شرکت کابل خودرو یا بعضی واحدهای صنعتی کوچک در اطراف سبزوار وجود داشت، با اینحال آنقدر صنعت خصوصا صنایع مادر و اشتغال زا در این شهر اندک بود، که به راحتی می شد از آن موارد معدود چشم پوشی کرد. اکنون نیز  اگرچه نسبت به ظرفیت ها و نیازمندی های موجود هنوز سبزوار جایگاه مطلوب خود را در صنعت پیدا نکرده است، اما بی انصافی است اگر پیشرفت های صورت گرفته را نیز نادیده بگیریم.

امروز به راحتی می توان در فاصله 15 کیلومتری غرب سبزوار در دو سوی شمالی و جنوبی جاده بین المللی تهران – مشهد ساختمان ها و سوله های بزرگ صنعتی متعددی را با سقف های رنگارنگ آبی، نارنجی، قرمز، سفید و ... را در قالب دو شهرک صنعتی شماره 1 و 2 و نیز صنایع دیگری خارج از محدوده و در مجاورت این شهرک ها مشاهده کرد که در دل آن ها مردان و زنانی سختکوش با خودباوری و تلاش خود ضمن به گردش درآوردن چرخ اقتصاد این شهر و کمک به رونق و جهش تولید در کشور ، روزی حلالشان را از مسیر یک فعالیت مفید و مولد صنعتی تأمین می کنند. / اسرارنامه 

 

لازم به توضیح است که با توجه به تعداد کارخانه ها و شهرک های صنعتی شکل گرفته در سبزوار طی یکی دو دهه اخیر به نظر می رسد اکنون می توان به جرأت گفت: سبزوار قطب صنعتی شمال شرق ایران است. خصوصا با در نظر گرفتن این نکته که شهرستان نیشابور که از قطب های مهم صنعتی در خراسان رضوی محسوب می شود، بعد از شهرستان شدن بخش زبرخان، یکی از شهرک های مهم صنعتی خود به نام شهرک صنعتی خیام و بسیاری از صنایع و واحدهای صنعتی اش را که در بخش زبرخان مستقر بودند، از دست داده است و لذا فاصله اکنون با رشد واحدهای صنعتی سبزوار و کاهش واحدهای صنعتی نیشابور فاصله بین این دو شهر بسیار با یکدیگر کم شده است.

 

 

 

۳۱
مرداد

 

در تیرماه 99 تعداد 1423 مسافر از طریق 25 پرواز فرودگاه سبزوار جابه جا شده اند که هم از لحاظ تعداد پرواز و هم از لحاظ تعداد مسافر کاهش چشمگیری نسبت به تیرماه سال قبل داشته است. اما این شرایط تحت تأثیر بیماری کروناست که باعث شده فعالیت همه فرودگاه های کشور و  جهان کاهش زیادی پیدا کند.

 

 

 

۳۱
مرداد

پایگاه خبری عصر سبزوار نوشته است:

 

خوشحالی رسانه شهر بدون فرودگاهِ همجوار از کاهش پروازهای فرودگاه سبزوار/ نکاتی برای تنویر افکار عمومی

اصولاً در ساخت یک فرودگاه، موقعیت جغرافیایی محل احداث آن، مهمترین اولویت است که نبایستی به شهرهای اطراف مسافت بسیار کم یا بسیار زیادی داشته باشد. دولت حتی در شهرهای بسیار کم جمعیت تر از شهرهای سبزوار و نیشابور، مانند کلاله گلستان، سراوان سیستان و بلوچستان، طبس خراسان جنوبی و گناباد خراسان رضوی، به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص آنها، فرودگاه ساخته شده یا در دست ساخت دارد.

فرودگاه سبزوار از معدود فرودگاههای ایران بوده که با سرمایه مردم منطقه ساخته و سپس تحویل دولت داده شده است و نباید توقع داشت که میان دو شهر سبزوار و نیشابور ساخته شود چرا که در آن صورت، فرودگاه از هر شهر حداقل ۵۰ کیلومتر فاصله می داشت و استقبال خوبی از آن نمی شد‌.

کاهش پروازهای فرودگاه سبزوار، نتیجه غفلت و عدم پیگیری مسئولین منطقه است و نه عدم استقبال مردم ۱۰ شهرستان غرب خراسان با حدود ۱ میلیون جمعیت از پروازها؛ به مراجعه به سایتهای بلیط فروشی، متوجه خواهید شد همین ۳ پرواز در هفته در مسیر تهران - سبزوار - تهران، غالباً با ظرفیت کامل پرواز می کند و حتی با کمبود صندلی مواجه است‌ و این رغبت مردم منطقه به سفر با هواپیما را نشان می دهد.

کاهش پروازها در اکثر فرودگاههای کشور به دلیل شیوع ویروس کرونا و همچنین کمبود و فرسودگی ناوگان هوایی وجود دارد و هم اکنون نیز با وجود کاهش پروازهای فرودگاه سبزوار از ۷ به ۳ پرواز، باز هم این فرودگاه، عملکرد بهتری از ۲۰ فرودگاه از حدود ۵۰ فعال کشور از جمله برخی فرودگاههای مراکز استانها همچون بجنورد، سمنان، اراک، کرج، زنجان، همدان، یاسوج، شهرکرد و سنندج داشته و از ۲ شهر مرکز استان قم و قزوین که فرودگاه فعال مسافری ندارند نیز چندین پلّه جلوتر است‌.

در انتها از مسئولین منطقه مجدانه تقاضای پیگیری برای افزایش پروازها، اجرای طرحهای توسعه ای همچون توسعه ترمینال و گسترش و مقاوم سازی باند و رونق فرودگاه سبزوار را داریم و برای هموطنان عزیز نیشابوری در ساخت فرودگاه آرزوی موفقیت داریم؛ اما به دلیل محصوریت این شهر در منطقه ای کوهستانی، آینده روشنی برای ساخت فرودگاه در دیار متصوّر نیستیم. همچون فرودگاه بجنورد که به دلیل اوضاع نامناسب آب و هوایی، بیشتر مواقع با لغو یا تاخیر پروازها مواجه است. / عصر سبزوار

 

لازم به توضیح است که نیشابوریان به دلیل عدم برخورداری شهر خودشان از فرودگاه، سالهاست که نسبت به فرودگاه سبزوار حسادت می ورزند و متاسفانه در نگاهی حقیرانه، دوست دارند که فرودگاه شهر سبزوار رو به رکود و تعطیلی برود. این درحالیست که اگر نیشابوریان طرز فکر درستی می داشتند و به جای عده ای از افراد کوتاه فکر با تعصبات کور محلی، توسط افرادی فرهیخته و آگاه مدیریت می شدند، می فهمیدند که اتفاقا حالا که شهر خودشان فاقد فرودگاه است، وجود فرودگاه فعال در شهر همسایه شان به نفع خودشان هم هست. همانطور که تا کنون بارها و بارها مردم و مسوولان نیشابوری برای رفت و آمدهای خود از فرودگاه سبزوار استفاده کرده اند. اما متاسفانه به نظر می رسد از زمان حمله مغول به نیشابور، کاملا نسل مردم این شهر تغییر کرده و دیگر نه تنها خبری از رویش عطارها و خیام ها نیست، بلکه دائما شاهد مردمانی هستیم که در رسانه های جعلی خود نظیر کانال تلگرامی ای با نام غیرقانونی و تخیلی «استان بینالود» طالب جنگ و دعوا و بدخواهی نسبت به شهرهای همسایه خود از جمله مادرشهر فرهنگی و تمدنی منطقه سبزوار عزیز و بزرگ هستند.

به هرحال خوشبختانه فرودگاه سبزوار در همه این سالها فعالیت خود را به طور مستمر ادامه داده و در ماه های اخیر طبیعتا به خاطر کرونا همه پروازها در همه فرودگاه های کشور کاهش چشمگیری داشته است که ربطی به ضعف عملکرد فرودگاه سبزوار ندارد.

 

 

 

۳۱
مرداد

آتشکده آذربرزین مهر داورزن در غربی ترین ناحیه خراسان در کنار آتشکده های آذرفرنبغ و آذرگشنسب در فارس و آذربایجان یکی از سه آتشکده مهم ایرانیان باستان در دوره ساسانی است. 

در متون تاریخی آمده که آذربرزین مهر در منطقه ریوند (رئونت باستان) واقع شده است و از آنجایی که چند ریوند در  سبزواربزرگ (شامل شهرستان های سبزوار، جوین، جغتای، خوشاب، داورزن و ششتمد)، نیشابور، کاشمر و ... در خراسان وجود دارد این موضوع باعث اختلاف نظری بین برخی از مردم این شهرها شده است که افتخار وجود آذربرزین مهر را در شهر خود ثبت کنند. اما شواهد و قراین واقعی حرف خود را می زنند و به تعصبات محلی و بومی گرایی های مردم شهرهای مختلف کاری ندارند.

رئیس اداره میراث فرهنگی شهرستان داورزن درباره نام ریوند که بر چند مکان در خراسان اطلاق می شود و اختلاف نظر بر سر اینکه کدامیک از این روندها محل قرارگیری آتشکده آذربرزین مهر بوده، با نگاه به متون جغرافیایی صورة الارض ابن حوقل نوشته است:


در این رویه بررسی تطور و دگرگونی "رئونت – رایومند – ریود – ریوذ مورد اشاره قرار گرفته است. نقشه ای که در دوران اسلامی به صراحت محل ریوند را از مسیر تهران به مشهد قبل از خسروگرد و قبل از سبزوار (سابزوار) و قبل از نیشابور در قرن 4 ه.ق جانمایی کرده است و با توجه به اینکه مرز بین بخش ریوند شهر نیشابور و ولایت بیهق که در آن دوران بیهق در جغرافیای سیاسی نیشابور قرار داشته است، مستندا به کتاب تاریخ نیشابور الحاکم و تاریخ بیهق ابوالحسن بیهقی مرز روستای سنگ کلیدر بوده است، پس ریوندی که ابن حوقل در کتاب صورة الارض جانمایی کرده است همان ریوند داورزن سبزوار است نه ربع (بخش) ریوند. با این تفاصیل ریوند داورزن که در تطور و دگرگونی امروزه ریود می گویند، یک روستای ساختگی مربوط به 200 سال قبل نیست که برادران هم استانی شهرستان نیشابور با ارائه اطلاعات غلط هم خود فریبی می کنند و هم عوام فریبی.

 

هیچ نشانه دیگری از آذربرزین مهر در هیچ کجای خراسان جز ریوند داورزن نیست
عبدالله زاده ثانی در بخشی دیگر از یادداشت های خود در چالش آذربرزین مهر به این نکته اشاره کرده است که مصادره کردن آذربرزین مهر به پشتوانه موقعیت و مقام اداری، وسعت و جمعیت و ... نیست و کسانی که منکر وجود آذربرزین مهر در ریوند داورزن هستند با گذشت حدود 100 سال فعالیت باستان شناسی در دیگر مناطق خراسان هیچ گزارش ثبتی تهیه نکرده و آذربرزین مهر مورد نظرشان را در فهرست میراث فرهنگی ایران و فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت نکرده اند.

 

 

۲۸
مرداد

20 اثر کشف شده از تپه دامغانی سبزوار به موزه بزرگ خراسان فرستاده شد
 

رئیس دانشگاه حکیم سبزواری گفت: طی کاوش های قبلی انجام گرفته در تپه باستانی دامغانی سبزوار 20 اثر اشیاء کاربردی کشف شد که همه پس از تشکیل پرونده و ثبت شدن در آثار ملی، برای نگهداری به موزه بزرگ خراسان در مشهد فرستاده شدند.

به گزارش مجله اینترنتی اسرارنامه دکتر علی اصغر مولوی در جمع خبرنگاران سبزوار توضیح داد: محل تپه دامغانی سبزوار قرار است بعدها به یک سایت موزه باز تبدیل شود اما چون کار کاوش های باستان شناسی به خاطر احتیاط هایی که برای جلوگیری از آسیب دیدن آثار  باید لحاظ شود، خیلی کند پیش می رود، آثار کشف شده برای نگهداری به مشهد منتقل شده اند.

وی افزود: برخی از آثار کشف شده در تپه دامغانی سبزوار تزئینی بودند مانند دستبند و سنجاق سر، بخشی آشپزخانه ای بودند مانند هاون ها، بخشی کشاورزی بودند مانند سنگ های کنترل آب و بخشی دیگر نیز اجتماعی بوده اند، مانند پیسه سوزهای سنگی که استفاده عمومی داشته اند.

مولوی همچنین با ابراز تشکر از میراث فرهنگی، گفت: پرونده تعیین حریم تپه دامغانی تشکیل شده  و مدتی قبل از میراث آمدند و پرونده تعیین حریم انجام شد. اما اگرچه در استان گفته اند ابلاغ شده  ولی حداقل به ما هنوز ابلاغ نشده است.

وی ادامه داد: بخشی از زمین های تپه دامغانی معارض دارد و آن بخشش هنوز حل نشده است. ولی دنبال حل آن هستیم. به هرحال ارزش تاریخی این محوطه به چند هزارسال قبل از میلاد بر می گردد و باید به آن ارزش بیشتری داد.

وی با بیان اینکه دکتر گاراژیان که قبلا در این تپه کار کاوش را انجام می داد، اکنون دیگر نیست و به جایش دکتر صبوری قرار است کار را انجام دهد، گفت: اصل و اساس کار در این محوطه باستانی با میراث فرهنگی است و دانشگاه کمک کار آن است.

گفتنی است باستانی دامغانی سبزوار که به کال عیدگاه نیز شهرت دارد مربوط به هزاره چهارم و هزاره اول پیش از میلاد است و در تاریخ ۲۸ فروردین ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۳۷۴۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. / اسرارنامه