استقبال گرم آیت الله طالقانی از نامگذاری خیابان شریعتی در تهران

بیش از 4 دهه است که نام دکتر علی شریعتی فرزند شایسته سبزواربزرگ و از بزرگترین مشاهیر ملی غرب خراسان که از خطه فرهنگ پرور مزینان برخاست و شهرتی جهانی پیدا کرد، بر یکی از مهم ترین و طولانی ترین خیابان های پایتخت ایران می درخشد.

در این مطلب به مناسبت چهل و پنجمین سالگرد درگذشت دکتر شریعتی، چگونگی نامگذاری خیابان مهمی به اسم او به پیشنهاد آیت الله طالقانی را در پایتخت ایران بررسی می کنیم:

در زمان انقلاب مردم اسامی شخصیت‌های تاریخی مورد علاقه خود را بر خیابان‌ها و میادین اصلی شهری می‌نوشتند و در شعارهای راهپیمایی‌ها (از جمله میدان شهدا و چهارراه مصدق) نیز آن را تکرار می‌کردند. بعد از پیروزی انقلاب از‌ آنجا‌ که مسئولیت نامگذاری خیابان‌ها بر‌ عهده شهرداری تهران است، در همان روزهای اول تصدی اداره شهر تهران، شورایی از فعالان گروه‌های اجتماعی ملی - اسلامی دوران انقلاب زیر نظر خسرو منصوریان، معاون امور اجتماعی و رفاه شهرداری تهران، تشکیل شد که به کار نامگذاری معابر شهری نظارت داشت.

محمد توسلی، اولین شهردار تهران پس از انقلاب اسلامی درباره چگونگی رسیدن به نام دکتر شریعتی گفته است، خیابان قدیم شمیران را مردم در جریان راهپیمایی‌های تاسوعا و عاشورا به نام آیت‌الله طالقانی نام‌گذاری کرده بودند. اما در شورای نامگذاری ضوابطی وجود داشت از جمله اینکه فقط نام افرادی می توانست انتخاب شود، که زنده نباشند، در حالیکه آیت الله طالقانی در آن زمان هنوز در قید حیات بودند. بنابراین از طرف شورای نامگذاری این موضوع به صورت حضوری با آیت‌الله مطرح شد. ایشان ضمن تأیید ضوابط مذکور از پیشنهاد نام دکتر شریعتی به مناسبت موقعیت «حسینیه ارشاد» در این خیابان به گرمی استقبال کردند. بعد از درگذشت مرحوم طالقانی در ١٩ شهریور سال ١٣٥٨ خیابان تخت‌جمشید سابق به نام ایشان نامگذاری شد. امروز نام جاده قدیم شمیران، خیابان کوروش، خیابان دکتر علی شریعتی است.

نگاهی به خیابان شریعتی تهران:

خیابان دکتر علی شریعتی (با نام پیشین جاده قدیم شمیران و خیابان کوروش کبیر) یکی از خیابان‌های مهم و طولانی شهر تهران است که جهتی جنوبی - شمالی دارد. این خیابان پیش از انقلاب، خیابان کورش کبیر نام داشت. پس از انقلاب نام این خیابان به نام علی شریعتی، نویسنده و پژوهشگر ایرانی که در حسینیه ارشاد واقع در این خیابان سخنرانی‌های فراوانی داشت، تغییر کرد.

این خیایان قدیمی‌ترین جاده ارتباطی تهران به پهنه شمیران و قصران به‌شمار می‌آید و امتداد آن در زمان قاجار، دارالخلافه را به منطقه شمیران در شمال تهران وصل می‌کرده‌است. ابتدای جنوبی این خیابان که در گذشته (تا اواخر قاجار) دروازه شمیران بوده، امروزه پیچ شمیران در خیابان انقلاب محسوب می‌شود و تا میدان قدس امتداد می‌یابد. این خیابان عملکردهای تجاری و خدماتی در طیف وسیعی از مقیاس محلی تا شهری را در خود جای داده‌است.

ایستگاه‌های متروی شریعتی، قلهک، قیطریه و تجریش در این خیابان قرار دارند.

برخی مکان‌های مهم در این خیابان از شمال به جنوب عبارتند از:

مجموعه فرهنگی ورزشی شهید چمران (بولینگ عبدُه)
باغ قلهک
بیمارستان ایرانمهر
بیمارستان مفید
حسینیه ارشاد
پارک شریعتی (پارک کوروش)
موزه رضا عباسی
دانشگاه خواجه‌نصیر
بوستان اندیشه
ساختمان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات
بیمارستان پاسارگاد

خیابان شریعتی  که از طولانی ترین خیابان های ایران است، در مسیر خود از مناطق شهرداری ۱، ۳، ۴ و ۷ تهران عبور می‌کند.

 

منابع:

1- خبرگزاری ایسنا

2- ویکی پدیا

مرکزیت سبزوار در تجارت پنبه شمال شرق ایران در دوره قاجار

نویسندگان: یعقوب تابش و فاطمه احمدوند

محصول پنبه جاجرم از طریق سبزوار به روسیه صادر می‌شد. ارامنه روس که در شاهرود بودند بخشی از خوراک کارخانه‌های پنبه‌پاک‌کنی خود را از سبزوار وارد می‌کردند.

آنها پس از جداسازی غوزه از پنبه، پنبه‌ها را با شتر و قاطر از راه چلچیلیان از کنار رودخانه نکا به بندرگز می‌رساندند و از آنجا با کشتی به حاجی طرخان می‌بردند.

بخشی از تجارت قاین از طریق سبزوار انجام می‌شد.

شکر از اقلامی بود که فقط از روسیه و از طریق سبزوار به این ناحیه آورده می‌شد.

حجم قابل توجهی پشم گوسفند و موی بز از ایران صادر می‌شد.

خراسان از مراکز عمده این دو کالا به‌شمار می‌رفت. از گله‌های ناحیه خراسان، به‌ویژه ناحیه تربت حیدریه و گله‌های طوایف صحرانشین مرزی ایران و افغانستان، بهترین پشم به‌دست می‌آمد. سبزوار مرکز این تجارت بود. دالمانی از کاروانسرایی در سبزوار یاد می‌کند که به تجارت پشم اختصاص داشت و تجار آنجا را انبار پشم خود قرار داده بودند.

 

منبع: دنیای اقتصاد

 

 

اولین دانشگاه کودکان ایران در سبزوار راه اندازی می شود

دانشگاه کودکان حکیم سبزواری

 برای اولین بار در ایران دانشگاه حکیم سبزواری، با این باور که کودکان اندیشمند امروز آینده سازان فردای میهن هستند و برای ایجاد نگرشی نو به دنیای علم در کودکان، دانشگاه کودکان حکیم سبزواری را راه اندازی کرده است.

 در دانشگاه کودکان حکیم سبزواری دانشجویان خردسال یک دانشگاه واقعی را با شرکت در کلاس های جذاب با موضوعات هیجان انگیز تجربه می کنند و در کلاس ها و آزمایشگاه ها و کارگاه های این دانشگاه ، از استادان دانشگاه حکیم سبزواری مفاهیم علمی را با بیانی ساده و قابل درک می آموزند.

 درهای دانشگاه حکیم سبزواری در تیرماه ۱۴۰۱ به مدت ۳ هفته بر روی کودکان ۹ تا ۱۲ ساله باز می شود و شگفتی، آزمایش ، پژوهش و تجربه های نو در انتظار این کودکان خواهد بود.

 علاوه بر شرکت در کلاس ها کودکان می توانند با حضور در پناهگاه حیات وحش شیراحمد طبیعت را به طور مستقیم لمس کنند، با فضاهای آموزشی و پژوهشی و ورزشی دانشگاه آشنا شوند و زندگی دانشجویی را تجربه نمایند.

منبع: وبسایت دانشگاه حکیم سبزواری 

 

گفتنی است این اقدام ابتکاری در حالی در سبزوار انجام می شود که این شهر در کنار مشهد یکی از دو قطب بزرگ دانشگاهی شمال شرق ایران است. در بین همه واحدهای دانشگاهی موجود در این منطقه از کشور، دانشگاه حکیم سبزواری است بزرگترین دانشگاه معتبر ملی در نیمه غربی خراسان رضوی و حتی خراسان بزرگ است.

 

 

 

رونق تجارت خارجی سبزوار با روسیه و ترکستان در دوره قاجار

نویسندگان: یعقوب تابش و فاطمه احمدوند

سبزوار در اواخر دوره قاجاریه به تدریج به شهری تجاری تبدیل می‌شد. این شهر افزون بر اینکه از نظر تجارت خارجی مستقل و بدون واسطه عمل می‌کرد، مازاد تولید شهرهای دیگر را جذب و به خارج صادر می‌کرد.

پنبه یکی از کالاهای اساسی ایران برای صادرات در اواخر عهد قاجار بود. از این رو یکی ازکالاهایی که کشت آن در دشت سبزوار رواج یافته و در نقاط مختلف به‌طور گسترده کشت می‌شد، پنبه بود. کرزن می‌نویسد « اخیرا کار تجارت در آنجا رونق فراوان یافته؛ زیرا مرکز عمده کشت پنبه شده بود.»

تجارت پنبه در سبزوار به اندازه‌ای بود که در سیاحت‌نامه خیالی ابراهیم بیک هم به آن اشاره است. سیاح محلاتی سبزوار را محل تجارت و عبور و مرور «قوافل به سمت ترکستان و عشق‌آباد و راه‌آهن ترکستان روسیه» می‌داند.

تجارت خارجی سبزوار منحصر به پنبه نبود، بلکه صادرات «پشم، ابریشم، میوه‌های خشک که از فرآورده‌های باغی ناحیه سبزوار و نواحی پیرامون به دست می‌آمد و واردات اجناسی همچون قند و چیت از اقلام تجاری خارجی به شمار می‌رفتند.

در سال ۱۸۹۸م، سال دوم سلطنت مظفرالدین شاه، نزدیک به سی ارمنی تبعه روس که هر یک نماینده شرکتی در روسیه بودند در سبزوار مشغول فعالیت بودند. میزان مبادله تجاری سبزوار از این طریق پانصدهزار تومان، معادل صد هزار پوند، در سال بود درآمدی که دولت از این ناحیه به‌طور سالانه انتظار داشت، عبارت بود از ۳۳۰۰۰تومان نقدی و ۴۰۰۰خروار غله.

نواحی پیرامون و شهرهای همسایه، سبزوار را محل مناسبی برای فروش پنبه و اقلام تجاری دیگر می‌دانستند. به‌عنوان مثال در سال ۱۸۷۷م یکی از بزرگان نیشابور برای وصول وجه پنبه خود به سبزوار آمده بود.

 

منبع: دنیای اقتصاد

 

 

علیرضا قزوه: حمید سبزواری سراینده خاطره انگیز ترین سرودهای انقلابی است

علیرضا قزوه در همایش بزرگداشت استاد حمید سبزواری پدر شعر انقلاب گفت: در روزگاری که ترانه سرایان با سرودن ترانه حماسه را به دست فراموشی می‌سپردند، حمید سبزواری حماسه را یاوری کرد و به عنوان سراینده خاطره‌انگیزترین سرودهای انقلاب، این حوزه را احیا کرد.

او افزود: سرود نیز به زنده کردن روح انقلابی و حماسی مردم ایران کمک کرد و باعث شد خاطرات سرودها و سروده‌های انقلابی در ذهن‌ها ماندگار شود.

گفتنی است همایش دو روزه سروده های انقلابی و بزرگداشت مرحوم حمید سبزواری در روزهای 21 و 22 خردادماه همزمان با ششمین سالگرد درگذشت پدر شعر انقلاب در زادگاهش سبزوار برگزار شد.

 

پیام رئیس سازمان صدا و سیما به همایش بزرگداشت پدر شعر انقلاب در سبزوار

دکترجبلی در پیامی استاد حمید سبزواری را از پیش آهنگان شعر انقلاب و از طلایه داران و ستون‌های قابل اعتنایی دانست که چند دهه از عمر خود را صرف مبارزه با رژیم خودکامه پهلوی کرد و بارها در این راه متحمل مشقات فراوان شد.

به گزارش خبرگزاری صداو سیما ،  متن پیام رئیس رسانه ملی به این شرح است:

« به نام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه برنگذرد»

شش سال از کوچ شاعر بزرگ انقلاب و سراینده حماسی ترین سرودهای آن گذشت. استاد حسین ممتحنی (حمید سبزواری) را باید به حق یکی از پیش آهنگان شعر انقلاب و از طلایه داران و ستون‌های قابل اعتنایی دانست که چند دهه از عمر خود را در زمان حکومت ستمشاهی صرف مبارزه با رژیم خودکامه پهلوی کرد و بارها در این راه متحمل مشقات فراوان شد.

استاد حمید سبزواری با آغاز انقلاب به یادماندنی ترین سرودهای انقلاب را به ملت ایران هدیه کرد. وی در طول هشت سال دفاع مقدس از سرایندگان سرودها و شعرهای حماسی دفاع مقدس بود و بخشی از شعرهای به یادماندنی ایشان یادکرد شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است. استاد سبزواری را باید گنجینه  غنی شعر و سرود انقلاب دانست.

این شاعر مبارز و آگاه هیچگاه از مسیر ولایت و عشق به امام و رهبری خارج نشد و همواره افتخار خود را ، همراهی و همدلی با امام و شهیدان و رهبر دل آگاه انقلاب اسلامی می دانست و همواره در صف نخستین شاعران به دیدار با«امین شعر انقلاب»می‌شتافت.
همت عزیزان مان در دانشگاه حکیم سبزواری، حوزه هنری ،دفتر شعر و موسیقی و سرود و نیز رادیو فرهنگ را ارج می نهم. امیدوارم برای این شاعر بزرگ، امسال و سال های آتی کارهایی متناسب با عظمت نامش انجام شود  و شاگردان مکتب ادبی استاد حمید سبزواری جای آن فرهیخته مرد حماسی را پر کنند و صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از برکت نفس های این بزرگان سفر کرده و این نسل آفتابی به خود ببالد.

پیمان جبلی
رییس سازمان صدا و سیما ی جمهوری اسلامی »

 

 

پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به همایش بزرگداشت مرحوم حمید سبزواری

وزیر فرهنگ در پیامی به مراسم بزرگداشت پدر شعر انقلاب، گفت: شعر سبزواری، در زمره اشعار جوششی است که بیشترین معنی را در کمترین محمل لفظ جای می‌دهد و به همین دلیل مقبولیت عام می یابد.
 پیام محمدمهدی اسماعیلی ، از سوی محمد حسین زاده مدیرکل خراسان رضوی در سبزوار قرائت شد.

متن این پیام به شرح زیر است:

             بسم الله الرحمن الرحیم 

بشر برای ابراز حالات و اندیشه خویش نیازمند کلمه است و در این راه به همه راه‌های ابراز اندیشه، اندیشیده و بهره گرفته است.
یکی از این راه‌ها روی آوری به شعر است، گاه شعر وظیفه انتقال معنی آنچه که نمیتوان با نثر بیان کرد را بر عهده می‌گیرد و پس از عبور دادن معنی از میان تمام لطائف و صنعت‌های لفظی و شعری، و عطرآگین کردن آن، به بهترین وجه آن را به مخاطب منتقل می‌کند در این میان ارائه مفاهیم آکنده از حکمت در قالب شعر، انتخاب بهترین شیوه ابراز برای بهترین مفاهیم است.
پیامبر گرامی اسلام(ص) درباره همین نوع از شعر فرموده است ” ان من الشعر لحکمه”  (برخی از شعرها حکمت هستند)پس از انقلاب شکوهمند اسلامی، شعر آکنده از حکمت و اندرز به میان مردم کشانده شد و عنایات حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری(مدظله العالی) به این مهم سبب گردید تا شعر پاک و تاثیرگزار توسعه یابد.روح شوریدگی و شاعرانگی در سرزمین کهنمان جاری شود.
شعرها به شعار و شعارها به سروده های ماندگار تبدیل شدند و فریاد حق طلبی و حق خواهی را شکل دادند.
مرحوم استاد حمید سبزواری یکی از شاعران متعهدی است که شعر را پاکیزه نگاهداشت و نجیبانه عرضه کرد. شعر سبزواری، در زمره اشعار جوششی است که بیشترین معنی را در کمترین محمل لفظ جای می‌دهد و به همین دلیل مقبولیت عام می یابد. شاید کمتر شاعری پس از انقلاب این توفیق را داشته که شعرهایش از مقبولیت عام و وسیع برخوردار باشد. امروز برخی از اشعار استاد سبزواری که در قالب سرود عرضه شده است در خاطره های نسل ما نقش بسته و سینه به سینه منتقل می‌شود. در اشعار او شهود و شهادت و عرفان و معنویت و حماسه دست در دست هم می‌دهند و معنایی آسمانی خلق می‌کنند.او با اینهمه در برابر سربازان عشق بی خویشتنی خویش را فریاد می‌زند
سر به پیش افکنده دارم پیش سربازان عشق
اینجانب ضمن ادای احترام به مردم شریف سبزوار، به حاضران و سامان دهندگان این همایش درود می فرستم و همنوا با این شاعر ماندگارمان زمزمه می کنم که:
برآیید برآیید به وحدت بگرایید
که از شاخ وفایید که از اصل ولایید

 شما امت خاصید شما اسوه ناسید

 شما اُس اساسید ، شما باب رجایید 

محمدمهدی اسماعیلی

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی

 

 

 

 

گزارش هایی از آبادی و رونق بازار سبزوار در دوره قاجار

نویسندگان: یعقوب تابش و فاطمه احمدوند

کلنل چارلز ادوارد ییت (1849-1940م)، سیاستمدار ، سرکنسول انگلیسی است که کتابی تحت عنوان خراسان و سیستان، سفرنامه کلنل ییت به ایران و افغانستان دارد. او در بخشی از کتاب خود خاطرات سفرش به سبزوار را بیان کرده و بازار این شهر را در دوره قاجار به شرح زیر توصیف کرده است:

کلنل ییت که در سال ۱۸۹۸م بازار سبزوار را دیده است درباره آن می‌نویسد: «سبزوار دارای بازاری است تقریبا به طول نیم‌مایل در وسط شهر که از این دروازه تا دروازه دیگر کشیده شده است دکان‌های موجود در این بازار آجری و سقف آنها گنبدی شکل بود. می‌گفتند این بازار کلا دارای ۷۵۰ مغازه است.»

سیاح محلاتی و عین‌السلطنه نیز بازار سبزوار را آباد و طولانی با دکان‌هایی بسیار وصف می‌کنند.

 اظهارات مجدالاسلام کرمانی شکل طولی بازار سبزوار را تایید می‌کند: «در بازار از چاپارخانه که سوار شویم بایستی طول بازار سبزوار را طی کنیم تا از دروازه بیرون برویم.» علاوه بر دادوستد محصولات کشاورزی و دامی، صنایع دستی مورد نیاز مردم شهر و نواحی وابسته ساخته می‌شد. هر بخش از بازار به صنف مخصوصی از قبیل نمدمالان و نجاران و خراطان و آهنگران و سراجان (زین سازها) اختصاص داشت. منبع: دنیای اقتصاد 

 

گفتنی است کهن شهر سبزوار بزرگترین شهر نیمه غربی خراسان رضوی است و از جهات مختلف جمعیتی، مواصلاتی، اداری، سیاسی و اقتصادی ودانشگاهی به عنوان مرکز منطقه خراسان غربی محسوب می شود. 

سبزوار قبلا سابقه پایتختی را نیز در این ناحیه از کشور داشته است و آن مربوط به دوره سربداران است که بر نواحی وسیعی از شمال شرق ایران حکومت می کردند.

 

نگاهی به مرکزیت تجاری و رونق بازار سبزوار در شمال شرق ایران طی دوره قاجار

برگرفته از مقاله‌ای به قلم یعقوب تابش و فاطمه احمدوند:

در اواخر عصر قاجار بازار سبزوار یکی از دوره‌های پررونق خود را تجربه کرده است. در آن دوره محل خریدوفروش کالاهایی که در ناحیه سبزوار تولید می‌شد یا از نواحی دور و نزدیک به سبزوار می‌رسید، بازار شهر بود. شهر سبزوار به‌دلیل قرار داشتن در مسیر تاریخی جاده موسوم به ابریشم، بیشتر در جهت شرقی به غربی توسعه یافته بود تا شمالی به جنوبی. به عبارت دیگر، وسعت بازار در جهت شمال به جنوب با وسعت آن در جهت شرق به غرب قابل مقایسه نبود. مسافرانی که قصد رفتن به مشهد یا تهران را داشتند از میان شهر عبور می‌کردند و تماس نزدیکی با بازار داشتند و در تمام مسیری که از میان شهر می‌گذشتند از بازار عبور می‌کردند. در واقع بازار ساختار اصلی شهر را شکل می‌داد و ساختار اقتصادی شهر بر آن منطبق بود.

کلنل ییت که در سال ۱۸۹۸م بازار سبزوار را دیده است درباره آن می‌نویسد: «سبزوار دارای بازاری است تقریبا به طول نیم‌مایل در وسط شهر که از این دروازه تا دروازه دیگر کشیده شده است دکان‌های موجود در این بازار آجری و سقف آنها گنبدی شکل بود. می‌گفتند این بازار کلا دارای ۷۵۰ مغازه است.»

سیاح محلاتی و عین‌السلطنه نیز بازار سبزوار را آباد و طولانی با دکان‌هایی بسیار وصف می‌کنند.

 اظهارات مجدالاسلام کرمانی شکل طولی بازار سبزوار را تایید می‌کند: «در بازار از چاپارخانه که سوار شویم بایستی طول بازار سبزوار را طی کنیم تا از دروازه بیرون برویم.» علاوه بر دادوستد محصولات کشاورزی و دامی، صنایع دستی مورد نیاز مردم شهر و نواحی وابسته ساخته می‌شد. هر بخش از بازار به صنف مخصوصی از قبیل نمدمالان و نجاران و خراطان و آهنگران و سراجان (زین سازها) اختصاص داشت.

سبزوار در اواخر دوره قاجاریه به تدریج به شهری تجاری تبدیل می‌شد. این شهر افزون بر اینکه از نظر تجارت خارجی مستقل و بدون واسطه عمل می‌کرد، مازاد تولید شهرهای دیگر را جذب و به خارج صادر می‌کرد.

پنبه یکی از کالاهای اساسی ایران برای صادرات در اواخر عهد قاجار بود. از این رو یکی ازکالاهایی که کشت آن در دشت سبزوار رواج یافته و در نقاط مختلف به‌طور گسترده کشت می‌شد، پنبه بود. کرزن می‌نویسد « اخیرا کار تجارت در آنجا رونق فراوان یافته؛ زیرا مرکز عمده کشت پنبه شده بود.»

تجارت پنبه در سبزوار به اندازه‌ای بود که در سیاحت‌نامه خیالی ابراهیم بیک هم به آن اشاره است. سیاح محلاتی سبزوار را محل تجارت و عبور و مرور «قوافل به سمت ترکستان و عشق‌آباد و راه‌آهن ترکستان روسیه» می‌داند.

تجارت خارجی سبزوار منحصر به پنبه نبود، بلکه صادرات «پشم، ابریشم، میوه‌های خشک که از فرآورده‌های باغی ناحیه سبزوار و نواحی پیرامون به دست می‌آمد و واردات اجناسی همچون قند و چیت از اقلام تجاری خارجی به شمار می‌رفتند.

در سال ۱۸۹۸م، سال دوم سلطنت مظفرالدین شاه، نزدیک به سی ارمنی تبعه روس که هر یک نماینده شرکتی در روسیه بودند در سبزوار مشغول فعالیت بودند. میزان مبادله تجاری سبزوار از این طریق پانصدهزار تومان، معادل صد هزار پوند، در سال بود درآمدی که دولت از این ناحیه به‌طور سالانه انتظار داشت، عبارت بود از ۳۳۰۰۰تومان نقدی و ۴۰۰۰خروار غله.

نواحی پیرامون و شهرهای همسایه، سبزوار را محل مناسبی برای فروش پنبه و اقلام تجاری دیگر می‌دانستند. به‌عنوان مثال در سال ۱۸۷۷م یکی از بزرگان نیشابور برای وصول وجه پنبه خود به سبزوار آمده بود.

محصول پنبه جاجرم از طریق سبزوار به روسیه صادر می‌شد. ارامنه روس که در شاهرود بودند بخشی از خوراک کارخانه‌های پنبه‌پاک‌کنی خود را از سبزوار وارد می‌کردند.

آنها پس از جداسازی غوزه از پنبه، پنبه‌ها را با شتر و قاطر از راه چلچیلیان از کنار رودخانه نکا به بندرگز می‌رساندند و از آنجا با کشتی به حاجی طرخان می‌بردند.

بخشی از تجارت قاین از طریق سبزوار انجام می‌شد.

شکر از اقلامی بود که فقط از روسیه و از طریق سبزوار به این ناحیه آورده می‌شد.

حجم قابل توجهی پشم گوسفند و موی بز از ایران صادر می‌شد.

خراسان از مراکز عمده این دو کالا به‌شمار می‌رفت. از گله‌های ناحیه خراسان، به‌ویژه ناحیه تربت حیدریه و گله‌های طوایف صحرانشین مرزی ایران و افغانستان، بهترین پشم به‌دست می‌آمد. سبزوار مرکز این تجارت بود. دالمانی از کاروانسرایی در سبزوار یاد می‌کند که به تجارت پشم اختصاص داشت و تجار آنجا را انبار پشم خود قرار داده بودند.

این مطلب در حال تکمیل است...

منبع: دنیای اقتصاد

تصویری از یک وقفنامه قدیمی برای بیمارستان حشمتیه سبزوار اولین بیمارستان خراسان

بیمارستان حشمتیه سبزوار با قدمتی 103 ساله، اولین بیمارستا خراسان بزرگ است که با همت مردم خیر سبزوار و تلاش های دکتر قاسم غنی پزشک، ادیب و سیاستمدار نامدار دیار سربداران در این شهر ساخته شد.

خشت بنای ساخت این بیمارستان از همان ابتدا بر اساس سنت پسندیده وقف نهاده شد و عده ای از خیرین شهرستان در تأمین زمین و هزینه های ساخت آن و بعدها در تأمین هزینه های درمان بیماران که بضاعت مالی خوبی نداشتند، مشارکت فعالانه ای کردند.

به طور مثال خبرگزاری بین المللی قرآن کریم (ایکنا) تصویری از یک سند قدیمی را منتشر کرده که وقفنامه ای برای درمان بیماران بی بضاعت در بیمارستان حشمتیه است:

 

بیمارستان حشمتیه سبزوار، بیمارستانی است که بعضی خیران تقریبا همزمان با راه‌اندازی آن در زمان قدیم هزینه درمان مریضان آن را فراموش نکرده‌اند و می‌دانستند عده‌ای از فقرا پای به این محل خواهند گذاشت که هزینه درمان ندارند. بنابراین یکی از خیران با نام بی بی جمیله با وقف درآمد ۱۲ ساعت آب از قنات روستای برازق از روستاهای توابع سبزوار برای هزینه درمان مریض‌هایی که هزینه درمان نداشته‌اند، کمک کرده تا چشمی گریان از بیمارستان برای نداشتن هزینه درمان برنگردد. (ایکنا)